Back in Kenya

Het afscheid in Ethiopia was niet makkelijk… Ik heb aan iedereen moeten beloven zo snel mogelijk terug te komen en dat we contact gaan houden via facebook. Het was ontzettend zwaar om weg te gaan uit Hawassa, afscheid te nemen van Sandra voor de tweede keer en Ethiopia achter me te laten.

Na al het afscheid nemen begon het nieuwe avontuur.. KENYA!
Terug in Kenya, wat een aparte gewaarwording is het zeg. Het ene moment sta je afscheid te nemen van een Belg in Addis en het volgende moment zie je Mutiso die zegt dat hij je niet herkende om dat je zo dun geworden was.. Echt heel apart maar wel ontzettend tof. De mensen in Nairobi waren zo ontzettend lief voor me en iedereen is erg verwelkomend. Erg leuk en fijn als je weer opnieuw moet beginnen met wennen. Het is echt leuk om de mensen van 3 jaar geleden weer te zien, hoe ze gegroeid zijn of helemaal niet veranderd.

Ben 1 dag in Nairobi gebleven omdat het op dit moment niet een geweldig veilige plek is en je beter zo snel mogelijk weer weg kan zijn. Ik had Mercy (een vriendin uit Kitui) gebeld om met mij mee te reizen naar Kitui. Ze is speciaal uit Kitui gekomen om mij in Nairobi op te halen. De matatu, wat heb ik je gemist zeg, was heerlijk om weer in te zitten. Always room for one more! De busrit duurt tegenwoordig (normal gesproken dan) maar 2 uur, wij hebben er gewoon old skool weer 4,5 uur overgedaan.
Het was raar om Kitui weer te zien. Het was fijn maar ook anders, het was groter geworden, meer gebouwen en meer van alles eigenlijk. Het kleine is er echt wel af ondertussen, op het eerste gezicht. Als je weer rondloopt is het eigenlijk niet heel veel veranderd. Aangekomen met de matatu op het nieuwe matatu station was het heel tof om Hope weer te zien! Echt heel leuk! Ook zij is enorm veranderd. Ik herriner me haar als een verlegen meisje, nu is ze DE manager van het ICC Centre en is ze zelfverzekerd en assertief! Wat een geweldige verandering. Hope en Mercy hebben mij naar mijn toekomstige huis gebracht. Het is niet het zelfde huis als de vorige keer maar das misschien maar goed ook. Tijd voor een ander en nieuw avontuur.

Het is een prachtig huis en groot, want tja ik woon er maar alleen. Het wel een welcome afwisseling om ineens niet meer met 5 man in een te klein huis gepakt zitten, dingen alleen te kunnen doen, misschien zelfs wel naakt rond te lopen en gewoon de deur van de wc open te laten staan. Aan de andere kant mis ik wel iemand om mee te praten savonds na een werkdag maar goed, over 3 weken komt Anouk en dan is dat problem weer opgelost.

Maandag ben ik weer begonnen met werken voor SASOL. Het was enorm leuk om iedereen weer te zien en te zien hoe meer gestructureerd het is geworden. Nadat we bij SASOL hebben gezeten hebben ze mij naar het ICC centre gebracht en ben daar bij gepraat door Hope. Het orginele plan dat Hope en ik 3 jaar geleden hadden bedacht is daadwerkelijk uitgevoerd en 10 studenten hebben vorig jaar hier een scholarship gehad en hebben nu allemaal een baan in de multimedia of in de ICT. Geweldig toch!? Daar word je meteen gelukkig van! Het andere was dat Edukans en Ex-change zijn gescheiden en daardoor er een lack of funds was waardoor het scholarship program niet meer door kon gaan. Ze moesten kiezen, houden we het centrum en zoja hoe gaan we dat betalen of sluiten we het.

Ze hebben gekozen om het centrum te houden en het in een commercieel centrum om te toveren zodat ze konden blijven werken hierin. Ze bieden nu basic computer training aan waarmee ze geld verdienen. Ze bieden daarnaast ook printing services aan dat eigenlijk best heel goed loopt. Ze willen uiteindelijk weer terug naar de scholarship program maar daar is nu nog geen fund voor. En daar kom ik kijken. Samen met Hope gaan we werken aan de marketing van de school, hoe krijgen we meer studenten en hoe kunnen we een structuur gaan bedenken om toch scholarships aan te bieden. Daarnaast ga ik Hope trainen in de programma’s van Adobe zodat als de scholarship weer beginnen er meteen aan de slag gegaan kan worden. Naast de training zullen we ook samen lesplannen ontwikkelen voor de scholarship programma maar ook voor het commerciele deel. Er is dus veel veranderd maar nog genoeg te doen. Heb er zin in om er mee aan de slag te gaan.

Het is allemaal wel enorm wennen. De afgelopen week heb ik een hoop gereisd: Hawassa – Addis Ababa – Nairobi – Kitui. Daarnaast is het weer wennen. Moet mijn draai hier nog vinden maar dat zal met tijd wel komen. Accepteren dat ik Ethiopia en de mensen mag missen en dat de mensen hier anders zijn, alles is anders maar ook heel mooi. Het is gewoon inderdaad allemaal even wennen.

Het is wel enorm gaaf om terug te zijn en Hope is enorm blij met mijn komst en dat is echt heel fijn gevoel. En samen gaan we er onwijs toffee maanden van maken!

Heel veel liefs vanuit Kitui
Lieke

Sorry deze keer geen foto’s