Ethiopia the forgotten country

Aangekomen in Ethiopia. De eerste anderhalve week zit erop. Wat een dagen, wat een mensen, wat een indrukken en wat een emoties.

Deze eerste weken staan vooral in het leggen van contacten en het zoeken naar de weg van MammaSan in Ethiopia. Met wie gaan we werken en hoe ziet die samenwerking eruit. Hoe gaan we het aanpakken, wat zijn de verwachtingen van elkaar. Dit houd in, veel vergaderen, veel luisteren en tussen de regels door te luisteren.

De eerste stappen zijn gemaakt. We hebben een agreement met Fiker Behiwot getekend. Fiker Behiwot zorgt voor weeskinderen in en rond Hawassa. Ze zorgen op dit moment voor 542 weeskinderen. Ze geven hun een plek om naar toe te komen, een schouder om te huilen en een manier om voor jezelf te zorgen. MammaSan zal hun ondersteunen met kennis en met financiele middelen. We hebben toegezegd om de bibliotheek mee af te maken en om het land gereed te maken zodat de weeskinderen daar hun groenten op kunnen verbouwen. Mooie eerste stappen. Het moment dat alles rond was zijn ze meteen aan de slag gegaan. Geweldig om te zien hoe snel ze gaan en hoe snel ze weer met nog 1000 nieuwe ideeen komen. Heel gaaf om hier deel van te mogen zijn.

We zijn ook opzoek naar nieuwe projecten. We hebben vandaag een meeting gehad met de organisatie Concern for street children. Deze organisatie is opgezet door 5 leraren die vonden dat ieder kind recht had op onderwijs, ongeacht waar je woont of waar je vandaan komt. Deze jonge mensen hebben een mooi beeld van hoe ze het gaan doen hoe ze het willen gaan doen. Ontzettend mooi om te zien hoe ze er samen hard voor gaan. Wauw.

Het is ook geweldig om weer terug te zijn in Hawassa. Het onthaal en het weerzien van de mensen was hartverwarmend. Als ik op straat loop en ik hoor daar een verstaasde LIKA? Dat gezicht van de mensen, alsof ze een spook zien. Wat heerlijk om dat mee te mogen maken. Ik ben blij om terug te mogen zijn in Ethiopia.

Een land vol contrasten en een land vol met cultuur. De cultuur die je uren laat wachten met een taal die afschuwelijk moeilijk is. Een land waarin de meisje van de nacht voor 30 birr (1,10) worden verhandeld voor 20 minuten. Een land waarin koffie centraal staat bij elke vergadering. Een land vol met aanrakingen, gepast of ongepast je word altijd en overal aangeraakt. Het land waarin mensen nooit echt zeggen wat ze denken maar wel hopen dat je begrijpt wat ze bedoelen.
Ethiopia in al haar facetten bedankt dat ik hier weer mag zijn!

Xliefs Lika

Foto's: https://plus.google.com/photos/102275942779228182325/albums/5863751847894095025?authkey=CInVlr_1hZybPw