Uitdagingen
Door: Leacky
Blijf op de hoogte en volg Lieke
24 April 2013 | Ethiopië, Hawassa
De eerste maand zit erop. Een maand vol nieuwe indrukken, geuren, kleuren, mensen en lessen die geleerd moeten worden.
Er is in de afgelopen 2 weken enorm veel gebeurd. Ik heb mijn middenvoetsbeentje onwricht en omdat ik het niet zo op ziekenhuizen heb ben ik naar een lokale dokter gegaan. Het was een pijnlijk toffe ontmoeting. Hij had hem binnen 2 minuten terug op zijn plaats maar wat was het gaaf om daar te zijn. Alle mensen in de omgeving gaan naar hem toe. Hij heeft niet gestudeert maar heeft het altijd bij het rechte eind. Mooi om te zien hoe dat in zijn werk gaat. Ben nog terug geweest voor een check up maar dat was mogelijk nog pijnlijker dan het terug zetten van het botje zelf. Al doende leert men.
De projecten van MammaSan gaan goed. Heb op veel vlakken enorm veel en snel moeten leren. Hoe je met situaties om gaat en hoe je met sommige mensen omgaat. Het is intens, vermoeiend maar ook mooi. Het zijn lieve mensen met wie we werken en ze staan (meestal) open voor mijn ideeen. Af en toe heb ik last van het feit dat ik nog maar 21 ben maar aan de andere kant vinden ze me dood eng omdat ik erg groot ben voor de Ethiopische begrippen. Samen leren we en samen komen we er uit. Zoals Frits ooit tegen mij zei: Gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat.
Daarnaast, ik heb een huis gevonden! Ik woon er nu ongeveer een week en het is nog erg leeg maar het is fantastisch om een eigen plek te hebben. Er even echt tot rust te komen. Gelukkig weten de meeste mensen nog niet waar ik woon dus dan kan ik inderdaad nog even rustig uitademen. En aangezien Sandra er niet meer is moet ik nu mijn eigen beesten vangen en doden. Het is nogal een opgave maar ik merk dat ik minder bang er voor word. Wie had dat ooit gedacht!?
Daarnaast is het raar om ineens alleen te zijn. En de eerste dagen had ik het nog niet helemaal door dat Sandra weg was maar nu ze echt echt weg is ben ik alleen in Hawassa. Nouja je bent hier nooit alleen maar toch voelt het af en toe zo een beetje. Ik moet er even aan wennen maar ik denk dat ik nu wel kan zeggen dat het me bevalt.
Na deze eerste maand kan ik zeggen dat ik nog veel moet leren van dit land. Alles wat ik dacht te kennen is niet genoeg. Ik heb nog vele lessen te leren en ik hoop dat de mensen hier me de weg gaan wijze in het land en dat ze geduld met me zullen hebben, net als dat ik af en toe ook echt geduld moet hebben met hun. Ik kijk er naar uit naar deze grote uitdaging van de komende 5 maanden.
Xliefs Lika
Foto's https://plus.google.com/photos/102275942779228182325/albums/5863751847894095025?authkey=CInVlr_1hZybPw
Er is in de afgelopen 2 weken enorm veel gebeurd. Ik heb mijn middenvoetsbeentje onwricht en omdat ik het niet zo op ziekenhuizen heb ben ik naar een lokale dokter gegaan. Het was een pijnlijk toffe ontmoeting. Hij had hem binnen 2 minuten terug op zijn plaats maar wat was het gaaf om daar te zijn. Alle mensen in de omgeving gaan naar hem toe. Hij heeft niet gestudeert maar heeft het altijd bij het rechte eind. Mooi om te zien hoe dat in zijn werk gaat. Ben nog terug geweest voor een check up maar dat was mogelijk nog pijnlijker dan het terug zetten van het botje zelf. Al doende leert men.
De projecten van MammaSan gaan goed. Heb op veel vlakken enorm veel en snel moeten leren. Hoe je met situaties om gaat en hoe je met sommige mensen omgaat. Het is intens, vermoeiend maar ook mooi. Het zijn lieve mensen met wie we werken en ze staan (meestal) open voor mijn ideeen. Af en toe heb ik last van het feit dat ik nog maar 21 ben maar aan de andere kant vinden ze me dood eng omdat ik erg groot ben voor de Ethiopische begrippen. Samen leren we en samen komen we er uit. Zoals Frits ooit tegen mij zei: Gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat.
Daarnaast, ik heb een huis gevonden! Ik woon er nu ongeveer een week en het is nog erg leeg maar het is fantastisch om een eigen plek te hebben. Er even echt tot rust te komen. Gelukkig weten de meeste mensen nog niet waar ik woon dus dan kan ik inderdaad nog even rustig uitademen. En aangezien Sandra er niet meer is moet ik nu mijn eigen beesten vangen en doden. Het is nogal een opgave maar ik merk dat ik minder bang er voor word. Wie had dat ooit gedacht!?
Daarnaast is het raar om ineens alleen te zijn. En de eerste dagen had ik het nog niet helemaal door dat Sandra weg was maar nu ze echt echt weg is ben ik alleen in Hawassa. Nouja je bent hier nooit alleen maar toch voelt het af en toe zo een beetje. Ik moet er even aan wennen maar ik denk dat ik nu wel kan zeggen dat het me bevalt.
Na deze eerste maand kan ik zeggen dat ik nog veel moet leren van dit land. Alles wat ik dacht te kennen is niet genoeg. Ik heb nog vele lessen te leren en ik hoop dat de mensen hier me de weg gaan wijze in het land en dat ze geduld met me zullen hebben, net als dat ik af en toe ook echt geduld moet hebben met hun. Ik kijk er naar uit naar deze grote uitdaging van de komende 5 maanden.
Xliefs Lika
Foto's https://plus.google.com/photos/102275942779228182325/albums/5863751847894095025?authkey=CInVlr_1hZybPw
-
24 April 2013 - 21:54
Rieky:
Hoi Lieke
Net je berichtje gelezen, gelukkig dat er ook daar mensen zijn die iets aan een pijnlijke voet kunnen doen, en nog wel zonder diploma's !! Fijn om te lezen dat je nu een eigen huis hebt en 'n plekje voor jezelf. Zodat je na een vermoeiende en enerverende dag even tot rust kunt komen, mooi om te lezen dat jij van de mensen daar leert en zij van jou ! Enne geduld is een schone zaak. Veel succes de komende tijd met de uitdaging die je bent aangegaan !
Dikke knuffel vanuit Riethoven. -
25 April 2013 - 09:11
Frits:
Hoi Lieke,
Wat een eer om door jou geciteerd te worden :):)
Het bijzondere van ontwikkelingssamenwerking is dat je je per bezoek realiseerd dat je veel hebt geleerd, maar dat er nog veel meer is dat je niet weet. Het is altijd ingewikkelder dan je denkt.
Dat leren van elkaar blijft als het goed is altijd doorgaan!
Heel veel succes, sterkte en plezier!
Frits -
25 April 2013 - 18:59
Liske:
LIEK!
Leuk om nog eens een bericht van jou te lezen:). Je bent echt al helemaal en tegelijk helemaal niet anders dan een jaar geleden. En ik ben reuzetrots op jou, het zo helemaal alleen redden in een chaosland, veel, veel respect:D.
Nog veel te leren, dat kan ik best geloven in die cutuur daar:p. Onze prof kennisleer zei ooit: hoe meer je weet, hoe meer je weet wat je niet weet. Of: hoe filosofen alles moeilijk kunnen laten klinken hé:)
Hopelijk kan je de volgende maanden nog veel bereiken, ik heb er in elk geval alle vertrouwen in.
Slaapwel!!
LISK -
29 April 2013 - 13:20
Jolien:
Gele ziel, inspiratie, voorbeeld en heerlijk optimistisch oplaadpunt!!
OEH en awesome of course.
Lieke Raes in 6 woorden :)
Thanks chick, you're the best!
Keep up the good work, use your awesomeness and change the world one litle hump at a time.
-
11 Mei 2013 - 11:45
Jet En Erik:
Lieke,
Van harte met je verjaardag. Ook al zit je ver weg wij nemen er één op vanavond. -
12 Mei 2013 - 18:53
Nicky:
hoi lieffie!!
wat een verrassing om je stem te horen! Mijn moeder was hier, dus ik heb je niet goed kunnen verstaan... maar mijn dag is weer helemaal goed!
Ik heb geprobeerd om je terug te bellen... je weet dat dat nog niet is gelukt. Op dit moment wordt er een moederdagdiner voor me bereid... maar vanavond probeer ik 't nog een keer, en anders morgen weer.
heel veel liefs uit het nog steeds koude kikkerlandje... en een dikke kus van mij!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
